Stalin 1879-cu ildə Gürcüstanda kiçik bir qəsəbədə kasıb ailədə dünyaya gəlmişdir. Əsl adı İosif Vissarionoviç Cuqaşvilidir. Rus dilində “dəmir Adam” mənasını verən “Stalin” adını 1913-cü ildən sonra istifadə etməyə başlamışdır.

Stalinin anası dindar idi. O, çox çətinliklə böyütdüyü oğlunun dindar olmasını istəyirdi. Buna görə də onu Qoridə kilsə məktəbinə apardı. Burada 5 il təhsil alan Stalin məktəbi bitirdikdə Tiflisdə dini universitetə qəbul oldu və Qreqorian Ortodoks kilsəsində rahib olmaq üçün işə başladı. Elə bu vaxtlarda oxuduğu bəzi kitablar Stalinin dünyagörüşünü tamamilə dəyişdirdi. O zamana qədər dindar ailənin dindar oğlu olan Stalin Allah’a və dinə olan bütün inancını itirdi və ateist oldu.

Stalinə inancını unutduran kitab Darvinin “Növlərin Mənşəyi” kitabı idi. Oxford Universitetindən tarixçi Aleks de Cong (Alex de Jonge) “Stalin and The Shaping of the Soviet Union” (“Stalin və Sovet İttifaqınin Formalaşması”) adlı kitabında Stalinin gənclik illərində Darvinin xüsusi yer tutduğunu yazırdı. Conga görə, Stalinin dini təhsil almasına baxmayaraq, Allah’a olan inancını itirməsi və əvəzində ateizmi mənimsəməsi Darvini oxumaqla başlamışdır. Stalin sonra da marksizmi mənimsəmişdir. Cong, Stalinin bəzi xüsusi söhbətlərində də bunu tez-tez vurğuladığını bildirmişdir. (Alex de Jonge, Stalin and The Shaping of the Soviet Uninon s.22)

İngilis tarixçi Alan Bullok (Alan Bullock) da Stalin və Hitlerin həyatlarını müqayisə edərək təsvir etdiyi “Hitler and Stalin: Parallel Lives” (“Hitler və Stalin: Paralel həyatlar”) adlı kitabında Stalinin gənclik illərində Darvin, Oqyust Komt (Auguste Comte) və Karl Marksın rus dilində tərcümələrini oxuduğunu və bunlardan təsirləndiyini qeyd edir.

Əslində, bu azğınlıq təkcə Stalinin deyil, Rusiyada gənc nəsilin əksəriyyətinin başına gəlmişdi. Darvinin, Hakslinin (Huxley) və Lamarkın o zamanlar elmi hesab edilən doqmaları bir çox rus gəncinin ateist olmasına səbəb olurdu. Tarixçi Orlando Fayces (Orlando Figes) “A People's Tragedy, A History Of The Russian Revolution” (“Bir Xalqın Faciəsi: Rus İnqilabının Tarixi”) adlı kitabında “Leninin gənc vaxtlarında rus ziyalıları Darvin və Hakslini müqəddəs hesab edirdilər” deyərkən bunu nəzərdə tuturdu.

Fayces eyni əsərdə sonradan bolşeviklərə qoşulan Semen Kanatçikov adlı gənc işçinin təkamül təbliğatın nəticəsində necə dinsizləşdiyini belə izah edir:

“Gənc işçi qutunu torpaqla doldurub isti yerdə saxlanılması nəticəsində soxulcan və böcəklərin meydana gəldiyini göstərərək Tanrının insanları yaratmadığını söyləmişdi. Həmin dövrün solçu yazarlarındakı bu cür kobud izahlar Kanatçikov kimi gənc işçilərə böyük təsir edirdi. “İndi köhnə fikirlərimdən xilas olmağım məni yüksək sürətlə ucaltdı” - deyə daha sonra yazırdı... “Kilsəyə bir daha getmədim və haram yeməkləri yeməyə başladım.” (Orlando Figes, A People's Tragedy, A History of The Russian Revolution, s. 65)

Halbuki “canlıları Allah yaratmadı, təsadüfən meydana gəldilər” iddiasının mənbəyi kimi verilən nümunələr əsassız idi. Torpaqda olan soxulcan və böcəklər o vaxt düşünüldüyü kimi təsadüfən yaranmırdı. Əvvəlcədən torpaqda olan yumurtalardan çıxırdılar. Ancaq elm dünyası hələ “cansız maddələrdən canlıların yaranmasının” qeyri-mümkünlüyünü sübut etmədiyi üçün bu uydurma “elmi” xurafatlar surətlə yayılır və yarı cahil rus gənclərini ateistə çevirirdi.

19-cu əsrin sonunda Rusiyada yetişən bu ateist nəsil 20-ci əsrin əvvəllərində azğın kommunistlərə çevrildilər Belə azğın kommunistlərdən biri də Stalin idi. Stalin 1898-ci ildə gizli bir kommunist təşkilata qatılmışdı. 1901-ci ildə “Brdzola” (Mübarizə) adlı kommunist jurnalında yazılar yazmağa başladı. Bu tarixdən sonra 1917-ci ilə qədər Leninin rəhbərliyindəki kommunist hərəkatin aktiv döyüşçülərindən biri oldu. 1917-dəki Oktyabr İnqilabından sonra Kommunist Partiyanın ən yüksək qurumu olan 5 nəfərlik Politbüronun üzvü seçildi. Lenin 1923-cü ildə xəstəliyə düçar olandan sonra Stalin partiya daxilindəki gücünü daha da artırdı və Leninin ölümündən sonra böyük iqtidar sahibi oldu. 1924-cü ildən 1929-cu ilədək olan nu beş il ərzində partiya daxilindəki bütün müxaliflərini sui-qəsd, edam və ya sürgün kimi üsullarla “təmizlədi”. Hətta Oktyabr İnqilabını hazırlayanlardan biri olan Trotski də Stalinin təzyiqinə məruz qaldı və Sovet İttifaqından sürgün edildi.

Stalin iqtidarını bu yolla gücləndirdikdən sonra kütlələrə doğru yönəldi. Lenin Rusiyadakı bütün əkinçilik sahələrini dövlət mülkiyyətinə keçirməyə başlamış, ancaq 1920 və 1921-ci ildə olan böyük qıtlıq və qarışıqlıq ucbatından bu işi təxirə salmaq məcburiyyətində qalmışdı. Ancaq Stalin bu işi reallaşdırmaqda qətiyyətli idi. Stalin “kollektivləşmə” adlandırılan siyasət tətbiq etməyə başladı. Məqsəd isə kəndlilərin bütün mallarını dövlətə keçirmək, məhsullarını müsadirə etmək, bu məhsulları ixrac edərək Sovet sənayesini və ordusunu gücləndirmək üçün istifadə etmək idi.

Stalin sonrakı illərdə kollektivləşməni ölüm, işgəncə, aclıqla həyata keçirəcək və milyonlarla insan qıtlıqdan qıvrılaraq öldüyü halda, yüz minlərlə ton taxıl xaricə ixrac edəcəkdi. Stalin iqtidarı insanları heyvan növü kimi görən materialist-darvinist düşüncənin vəhşiliyini bir daha rəsmiləşdirirdi.